Biri, Hocaya evinin darlığından, evindeki sıkıntıdan bahsederek çare söylemesini ister. Hoca adamı sükûnetle dinler:

- " Şimdi evine git. Keçiyi içeriye al" der.
Adam , ertesi gün yine Hoca'ya gelir.
- "Aman hocam keçiyi içeriye alınca sıkıntım azalacağına daha da arttı". der.
Hoca Adamı gene sükûnetle dinler ;
- " Şimdi evine git, tavukları da içeriye al" der.
Adam, ertesi gün yine Hoca'ya gelir.
- "Aman Hocam sıkıntım daha da arttı" der.
Hoca gayet soğukkanlı olarak:
- "Git ineğini de içeriye al" der.
Adam ertesi gün yine Hoca'ya gelir.
- "Aman Hocam, sıkıntıdan patlayacağım" der.
Hoca istifini bozmadan :
- "Bu akşam keçiyi evden çıkar" der.
Ertesi gün Hocaya tekrar gelir, biraz rahatladıklarını anlatır.
Hoca:
- " Bu gece tavukları da evden çıkar" der.
Adam ertesi gün daha da rahatlamış olarak tekrar gelir.
Hoca :
- "Şimdi evine git, ineği de evden çıkar ve evini bir güzel temizle" der.
Adam denileni yapar ve çok rahatlamış bir şekilde, ertesi gün yine Hocayı ziyarete gelir.
Artık evi kendisine çok bol gelmektedir. Hocaya teşekkürlerini sunar.

Mahallenin çocukları yolda buldukları bir leyleği Nasreddin Hocaya getirmişler. Daha önce hiç leylek görmemiş olan Hoca leyleğin uzun gagası ve bacaklarını çok yadırgamış. Tutup bir güzel kesivermiş onları. Sonra da yüksekçe bir yere koymuş. Karşısına geçmiş. Yaptığı işten memnun halde seslenmiş:
— Bak şimdi kuşa benzedin.

Nasrettin Hoca kilerden bir şeyler almak için içeri girer fakat içerisi karanlık olduğundan bir anda içi patates dolu bir eleğin kafasına düşmesiyle kendini yerde bulur. Biraz sonra kedini toparlar ve ayağa kalkar. Bir kaç adım atmıştı ki ayağı eleğe geçince tekrar yere düşer. Başından sonra sırtını da inciten Hoca birazda sinirle eleğe bir tekme savurur. Elek duvardan seker ve Hocanın alnını çizer. Hoca sonunda dayanamaz ve duvarda asılı yatağan kılıcına sarılarak:

- Hadi bakalım elekler! Şimdi hanginiz gelse umurumda değil.

Nasrettin Hoca bir gün göl başına gider gölü mayalamağa çalışır.

Bunu gören biri:

- Hoca Efendi, ne yapıyorsun? der.

Hoca da gölü mayalamak istediğini söyler.

- Hoca Efendi, hiç su mayalanır mı?

- Mayalanmadığını ben de biliyorum, ama bir de mayalanırsa, bütün köylü yoğurt yemeye doyar, der Hoca.

Arkadaşları Nasrettin Hocaya, takılırlar:
- Hoca, sizin hanım akşama kadar kapı kapı dolaşıyor.
- Olur mu canım dediğiniz kadar dolaşsaydı bize de bir ara uğrardı!

Nasreddin Hoca, Akşehir'den Konya'ya giderken yolunun üstündeki köyde bir köylüye misafir olmuş. Saat epey geçip yatma zamanı gelince adam;
- Hoca efendi, uykusuz mu yoksa susuz musun? diye sormuş.

Adamın yemekten söz etmediğini gören Hoca hiç bozuntuya vermeden;
- Buraya gelirken pınar başında bir güzel uyumuştum, demiş.

Günün birinde Nasreddin Hoca'nın da içinde bulunduğu topluluktan birisi;
- Hocam, adam olmanın yöntemi nedir? deyince; Hoca Efendi, adamın nefes almasına bile fırsat vermeden;
- Canım, bunu bilmeyecek ne var, elbette kulaktır, der.
Fakat Hoca, arkadaşlarının "kulaktır" cevabından pek bir şey anlamadıklarını anlayınca açıklama yapma gereğini duyar:
- Aa! Bunu bilemeyecek ne var? Herhangi bir adam konuşurken onu can kulağıyla dinlemeli; bu arada kendi ağzından çıkanı kendi kulağı duymalıdır.