Nasrettin Hoca dik başlı bir eşeğe binmiş gidiyormuş.
Sormuşlar:
— Hoca nereye gidiyor sun?

Hoca
— Eşeğin istediği yere.

— Hocam sizin evden dün gece bir gürültü koptu hayırdır?
Hoca:
— Hiç ne olsun benim kürk merdivenden yuvarlandı da demiş. Arkadaşı:
— Ama hocam kürkten bu kadar ses çıkar mı?
Hoca da:
— Eeee! Çıkar tabi içinde bende olursam çıkar...

Mahallenin bencil imamı, çaya düşmüş. Yüzme bilmediği için de başlamış çırpınmaya. Hemen koşup köylüler.
— Elini ver, elini ver! Diye bağırmışlar. Ama adam elini uzatmamış. Tam göz göre boğuluyormuş ki! Hoca seslenmiş:
— Yahu! o vermeyi bilmez. Elimi al diye bağırsanıza.

Nasrettin Hoca, hem bağırıyor hem koşuyormuş. Kendisini görenler sormuş:
— Hoca, ne yapıyorsun öyle?

Hoca, yanıt vermiş:
— Sesimin nereye kadar gittiğini merak ettim. Onu takip ediyorum

Çocukluk yıllarında Nasrettin Hocayı annesi komşuya soğan istemeye gönderir. Nasrettin komşunun kapısına gelince içeriden gelen konuşmaları duyar. Kapıyı çaldığı anda konuşmalar kesilir. Biraz bekler, fakat kapıyı açan olmaz. İkinci kapıyı defa daha kuvvetlice çalar. İçerden kulağına gülüşme sesleri gelir. Bu duruma canı sıkılır, eve döner. Annesine "Komşu gezmeye gitmiş" der. Akşam yemeğinde soğansız, lezzetsiz çorbayı içerler.
Aradan birkaç gün geçer. Nasrettin’in evde yalnız olduğu bir gün kapı çalınır. Nasrettin kapıyı açar. Gelen komşunun oğludur.
Komşunun oğlu:
- Arkadaşım nasılsın? Evde yemek pişiriyorlar. Aksilik bu ya tuz kalmamış, tuz istemeye geldim, demiş.
Nasrettin:
- Geçen günlerde size soğan istemeye gelmiştim. Kapıyı bile açmadınız. Üstelik bir de gülüyordunuz. En çok da senin sesin duyuluyordu. Biz o akşam çorbaya sizin gülüşlerinizi doğradık. Pek lezzetli oldu. Şimdi sen benden tuz isteme. Tuzun yerine şu
kahkahaları yemeğe karıştırın. Tadı tuzu yerine gelir, der ve hah hah ha diye güler.

Hoca merhum, Akşehir'de dolaşırken yanına daha önce hiç minare görmemiş bir adam yaklaşır.

- Bunları nasıl yapıyorlar, diye sorar. Hoca ciddiyeti bozmadan:

- Bunu anlamayacak ne var? Kuyuların içini dışına çevirirler, olur sana bir minare! demiş.

Çok bilmiş komşusu Nasreddin Hoca'yı sınamaya kalkmış.

- Hoca sen her şeyi bilirsin.

- Söyle bana Dünyanın merkezi neresidir? Hoca, adamın niyetini hemen anlamış:

-Tam bulunduğun yerdir, diye yapıştırmış cevabı.

- "Aman Hoca! Nasıl olur?" demiş adam. Hoca kızar gibi yapmış.

- "Adam! Sordun, söyledik. İnanmazsan alır cetveli ölçersin."