Hoca bir gün eşeğini koştururken düşüvermiş. Çocuklar başına toplanmışlar.
- Aaa Hoca eşekten düştü! Hoca eşekten düştü!..
Hoca şöyle bir silkindikten sonra kalkıvermiş ve çocuklara:
- Güzel çocuklar, bilesiniz ki; eşeğe binen de, Dünyaya binen gibi mutlaka bir sebeple iner!

Nasreddin Hoca bir gün balık avına gitmiş. Dere kenarında bir ağacın altına oturmuş. Oltasını çıkarmış. Kancanın ucuna yanında getirdiği küçük beyaz kurtçuklardan birini takmış, suya fırlatmış. Başlamış beklemeye.
İki üç dakika geçmiş geçmemiş, büyükçe bir balık oltanın önünde peydah olmuş. Balık oltanın etrafında birkaç tur atmış ve yemi kancasından çıkarıp yemiş. Nasreddin Hoca bu işe çok şaşmış.
Kancanın ucuna bir kurtçuk daha takmış. Balık aynı şekilde kurtçuğu yemiş, kancaya tutulmamış. Nasreddin Hoca balığa oyun oynamaya karar vermiş. Oltanın ucundaki kancanın ucuna biraz daha küçük bir kanca takmış, suya fırlatmış. Az sonra balık alışkın hareketlerle gelmiş, küçük kancayı kurtçuk zannedip ısırmış ve oltaya yakalanmış. Başlamış çırpınmaya. Nasreddin Hoca hemen oltayı sudan çıkarmış ve balığı tutmuş:
— Seni köftehor, bütün yemleri yedin bitirdin. İyi alışmıştın hazırlopçuluğa. Ben buraya doyunmaya gelmiştim, doyurmaya değil, demiş ve balığı pişirip, afiyetle yemiş.

Nasrettin Hocanın bir gün canı çorba içmek istemiş.
— Üstüne nane ekilmiş bir tas çorba olsa da içsem, diye hayal kuruyormuş .
Tam bu sırada evin kapısı çalınmış. Komşunun çocuğu elinde çorba kasesi ile çıkagelmiş, ve Hoca'ya:
— Hocam annem çok hasta, bir tas çorba verecekmişsiniz, demiş .
Bu istek karşısında şaşırıp kalan Hoca:
— Benim komşular da amma uyanık. Hayal edilen bir çorbanın bile kokusunu alıyorlar, demiş

Nasreddin Hocanın komşusuna ip lazım olmuş. Hocaya gitmiş kapıyı çalmış. Hoca
kapıyı açmış. Komşu selâmunaleyküm hocam, demiş. Hoca da ve aleyküm selâm diye karşılık vermiş. Adam hemen konuya girmiş:
— Hocam bana ip lazım oldu sendekini bana ödünç verir misin? Demiş.
Hoca:
— Verirdim komşu ama bizim hatun ipe un serdi, demiş.

Komşu:
— Aman hocam hiç ipe un serilir mi? demiş.
Hoca kızmış:
— Ah bre köftehor vermek istemediğimde öyle bir serilir ki, demiş.

Nasreddin Hoca'nın evine bir gün üç molla misafirliğe gelir.

Üçü de birbirinden oburdur. Hoca ne yemek çıkarırsa silip süpürürler. O kadar ki sahanlarda yemek bitince, bunu da "sünnettir" diye ekmekle iyice sıyırırlar.

Bu sırada odaya Hoca'nın oğlu girer. Mollalar Hoca'yı memnun etmek için:
- Aman ne güzel çocuk. Adı ne bunun? Diye sorarlar. Hoca:
- Adı Farzdır, der.

Mollalar şaşırıp birbirlerine bakarlar:
- Bu ne biçim isim Hoca Efendi? Şimdiye kadar böyle bir isim hiç duymamıştık derler. Hoca hemen taşı gediğine koyar:
- Ya sünnet diyeyim de onu da mı yiyesiniz?

Sözde Nasreddin Hocayı topluluk içinde küçük düşüreceklerdi. Oldukça zengin birisi:
— Hoca efendi, borcunuz var mı? Diye sordu.
— Evet, bakkala biraz borcum var.
— Canım onu sormuyorum. Namaz borcun var mı?
Hoca kızar:
— Namaz borcunu bana ALLAH sorabilir. Size düşen bakkal borcunu sormaktır.

Nasrettin Hoca, bir gün cuma namazından çıktıktan sonra eşeğine binmiş, cemaatle birlikte eve doğru gidiyormuş. Eşek, bir ara hızlı hızlı yürüyerek kalabalığın önüne geçmiş. Hocanın arkası cemaate doğru gelince, hemen eşekten inip tersine binmiş. Yanındakiler sormuşlar.

-Eşeğe neden ters bindin Hocam? Hoca, kıs kıs gülerek:

- Sizlere saygısızlık olmasın diye, demiş.