Bir gün Nasrettin Hoca eşeği ile giderken bir komşusuna rastlamış. Adam Hocayla alay edip:
— Hocam, iki kardeş nereye gidiyorsunuz? Diye sormuş. Nasrettin Hoca:
— Evet efendim, kardeşiniz canım sıkıldı bir ahbabın evine götürün dedi de onu sizin eve götürüyorum. Size rastladık yolumuz kısaldı

Nasreddin Hoca 10 akçeye aldığı 10 odunu, 9 akçeye satıyormuş.
- Hocam bu ne iştir hiç böyle ticaret olur mu? demişler. Hoca da demiş;
- Önemli olan işi nasıl yaptığın değil, insanların seni iş yaparken görmesidir.

Bir gün çift sürerken Nasrettin Hocanın ayağına bir diken batınca canı çok yanmış, sonrasında kollarını gökyüzüne kaldırıp şöyle dua etmiş:

- Çok şükür ya Rabbim iyi ki yeni aldığım çarıkları giymemişim!

Hoca Nasrettin bir Ramazan günü, namaz vaktinden epeyce önce, vaaz dinlemek üzere mahalle mescidine gitmiş. Kürsünün yakınına bir yere oturup, cemaatle birlikte vaaz edecek hocayı beklemeye başlamış. Bir süre sonra mescidin imamı gelmiş ve çıkmış kürsüye. Uzunca bir süre düşünüp etrafına sıkıntılı sıkıntılı baktıktan sonra:

-"Ey cemaat" demiş, "Benim size söylemekten aciz bir adam olmadığımı biliyorsunuz. Fakat bugün aklıma bir şey gelmiyor, konuşacak bir şey bulamıyorum."

Kürsünün hemen yakınında bulunan Nasrettin Hoca, ayağa kalkmış ve yetiştirmiş cevabı:

- Aklına bir şey gelmiyorsa, kürsüden inmek de mi gelmiyor be mübarek adam?

Nasrettin Hocanın karısı geceleri komşu komşu gezermiş. Buna pek canı sıkılan Hoca, bir gece, karısı yine evde yokken kapıyı arkasından sürgülediği gibi yatağına yatmış. Kadıncağız, geç vakit eve döndüğü zaman çalmış çalmış açtıramamış kapıyı. Hocanın kızdığını anlayarak, yalvarıp yakarmaya başlamış:
- Vallâhi, billâhi, bir daha seni yalnız bırakıp bir yere gitmeyeceğim canım kocacığım! Aç kapıyı; bu saatte ben nereye gideyim?.. Kadın, bakmış olacak gibi değil, bağıra, bağıra:
- Bari, demiş, kendimi şu kuyuya atayım da kurtulayım!. Ve eline geçirdiği büyük bir taşı, kapı önündeki kuyuya atarak bir kenara çekilmiş.
Hoca, bir süre yine aldırmamış, sonra hiddeti geçerek: "Şu hatunu kuyudan kurtarayım!" deyip kapıyı açmış. Fakat tam o sırada kadın, evden içeri girivermiş; kapıyı kapadığı gibi Hocayı sokakta bırakıp bağırmaya başlamış:
- Yeter artık senden çektiğim, bana rahat yüzü göstermedin; her gece arkadaş dedin, sohbet dedin gezip tozdun. Alacağın olsun senin!...
Hoca, karısının feryadı üzerine sokaklara dökülen komşulara dönmüş:
- Dostlar demiş, görenler ve bilenler Allah için söylesin!

Bir gece Hoca, birdenbire uyanır; mışıl mışıl uyuyan karısını dürter :
- Kalk, çabuk şu mumu yak, aklıma bir şiir geldi, hemen yazıvereyim!

Deyince, karısı kalkıp mumu yakar, diviti ve kağıdı Hocanın önüne koyar. Hoca, çabuk çabuk bir şeyler yazdıktan sonra yatmak üzereyken karısı merakla sorar :

- Efendi, şu yazdığını oku bakalım bana!

Hoca nazlanmadan yazdığı şiiri okur :
-Yeşil yaprak arasında kara tavuk kızıl burnu

Nasrettin Hoca, gölde bir sürü yaban ördeğinin yüzdüğünü görünce:

- Şunlardan birkaç tane yakalayayım. Evde güzelce pişirip yerim, demiş kendi kendine.

Usulca ördeklere doğru yaklaşmaya başlamış. Ama, Hocanın yaklaşmakta olduğunu gören ördekler uçup gitmişler. Hocanın iştahı ağzında kalmış. Hemen gölün kıyısına gelip cebindeki kuru ekmeği çıkarmış. Küçük küçük parçalar halinde kırarak suya banmaya başlamış. Bir taraftan uçan ördeklerin peşine bakıyor, bir taraftan da kuru ekmeği ıslatıp ıslatıp yiyormuş. Hocayı gören biri:

- Hayrola Hocam, böyle ne yapıyorsun? diye sormuş. Hoca, biraz da üzüntülü bir edayla:

- Ekmeğim biraz kuru da, ıslatmak için ördek suyuna banıyorum, demiş.