Hoca Nasreddin bir gün boş bir bostana(bahçe) dalar, bostanda ne varsa; marullar, patlıcanlar, salatalıklar yolar temizler. Doldurur bir küfeye tıka basa tam yükü yüklenecekken Çam yarması bir adam ortaya çıkar;
- Bre adam! Ne arıyorsun burada?
Hoca bir düşünür ve cevabı bulur der ki:
- Dün şiddetli bir rüzgar çıkmıştı ya o attı beni buraya.
- Demek seni buraya atan rüzgâr, peki ya bu patlıcanlar marullar onları da hep rüzgâr mı kopardı.
- Evet biraz fazlaca esiyordu beni öteye beriye savurdu neye uğradığımı bilemedim bari şunlara tutunayım dedim neye tutundumsa elimde kaldı.

Bunun üzerine bostancı kızar:
- Peki çuvala koyan da mı rüzgar? Söyle kim doldurdu çuvala bunları?
Hoca tatlı tatlı burnunu kaşır, sonra döner der ki:
- İlahi oğlum! İşte ben de tam onu düşünüyorum ya...

Köylüler EYYÛB ismini, Eyip, İyip, iyp gibi bozuk şekilde telâffuz ediyorlarmış.
Bir gün Nasreddin Hoca vaazında:
- Ey Müslümanlar! Oğlunuz olursa adını sakın Eyyûb koymayın. Halkın dilinde çokça söylene söylene, incele incele İp olur, demiş.

Nasrettin Hoca, bir kış günü köye gitmek için yola çıkar. Her taraf buz tutmuştur. Birden çevresini köpekler sarar. Taş almak için eğilir. Ama hangi taşa el attıysa bir türlü yerinden kıpırdatamaz. Köpeklere bakarak elini açar:
- Ey Allah'ım bu nasıl ülke? Taşları bağlayıp köpekleri salmışlar.

Bir devirde Nasrettin Hoca büyük bir para sıkıntısına düşmüş. Ne yapsın? Başlamış gece gündüz evinde yüksek sesle dua etmeye:

- "Yarabbim, bana yüz altın ver! Doksan dokuz olursa asla kabul etmem..." Onun durmadan böyle dua ettiğini duyan zengin bir komşusu merak etmiş. Yanına doksan dokuz altın alarak görünmeden Hocanın damına çıkmış. Tam Hoca aynı duayı sayıklarken başlamış bacasından teker teker altınları atmaya. Hoca, bacasından altın yağmaya başladığını görünce, Allah'ın nihayet duasını kabul ettiğine inanarak koşmuş. Başlamış altınları toplamaya... Bir taraftan da sayarmış. Altınların sayısı doksan dokuz olunca:

- "Buna da şükür Allah'ım! Varsın doksan dokuz olsun! Diyerek altınları cebine indirmiş." Bacanın tepesinde bu işin sonunu bekleyen zengin komşu hemen telaşlanmış. Yukarıdan seslenmiş:

- "Hoca! Hoca! Hani altınlar doksan dokuz olursa kabul etmeyecektin! Oldu mu ya!" Hoca pişkin bir tavırla şöyle cevap verir:

- "Doksan dokuz altını veren Allah, elbette birini de verir."

Nasrettin hoca eşiyle birlikte gezmeye gitmeyi planlar, eşi arabayla gitmek ister ama Nasrettin Hoca'nın arabası yok Nasrettin hoca cenaze işlerinde çalışan bir arkadaşından cenaze arabasını alır eşi de der ki;
— Bula bula bunu mu buldun?

Nasrettin hoca:
— İnsanlar bu arabaya binmek için ölüyorlar sen nesini beğenmiyorsun demiş ve bitmiş :D :D :D ha ha ha çok komik

Nasrettin hoca bir gün namaz kılarken evine hırsız girmiş; tam hocanın cüzdanını çalacakken Nasrettin Hoca:
— Kuleuzubirabbil felak, arkamdaki salak, hemen cüzdanımı bırak, otur da namaz kılak...

Hoca dere kıyısında abdest alırken pabuçlarını suya kaptırmış, yalın ayak kalmış canı sıkılmış. Hemen gitmiş, abdestini bozmuş. Sonra da dereye bağırmış
- Al abdestini ver pabuçlarımı, demiş.